Aquilegia schreef:J. schreef:
Daar huisarts wel wil doorverwijzen naar een (andere) kinderarts, maar dochter dit niet wil (genoeg van vorige akelige KA) hebben wij als ouders besloten naar PvM te gaan, mijn behandelend arts.
Wil niet? Wie zijn hier nu de ouders? Jullie toch! Je gaat een kind van nog geen 15 toch geen inspraak geven in zoiets fundamenteels waar ze de consequenties niet van kan overzien?
Ik bedoel niet om bot over te komen, maar echt: ik vind dat jullie hier de beslissingen nemen en de taak hebben om dit ook duidelijk te maken aan jullie kind.
Maak aan je kind heel duidelijk dat dit een andere kinderarts is! En dat als het niet klikt, dat je dan WEER een andere zoekt. Mocht je de keuze hebben, het WKZ in Utrecht staat goed bekend.
Ook wij hebben daar problemen mee, omdat bij de verwijzing oa een (niet veelbelovende) brief zat van vorige kinderarts(en deze kent de andere en zullen elkaars hand boven het hoofd houden), die al een etiket op het voorhoofd plakt bij onze dochter, wij hebben daar dus geen enkel vertrouwen in dat haar klachten objectief gehoord zullen worden en dat zij serieus zal worden genomen, incl wij als ouders. Deze ervaring hebben we al en daar willen we het graag bij houden.
Huisarts is hier ook mee akkoord gegaan en is zeer benieuwd wat er nog meer uit zal komen, daar vrijwel elke reguliere arts niet zal kijken cq onderzoeken of er nog meer tekorten(bedoel hiermee micronutriënten= een aantal heb ik zelf laten onderzoeken en inderdaad geven deze ook veel klachten, die op een zeer makkelijke manier aangevuld kunnen worden,die zijn ontstaan in de loop van tijd.( echter artsen kijken hier niet naar,-reg. artsen schrijven dan wel onnodig "echte"medicijnen voor om klachten te verminderen etc- de arts waar wij volgende week een afspraak hebben controleert dit wel, neemt patiënt serieus en luistert).
Niks is zo frustrerend als te moeten zwalken van arts tot arts.
Ik ben zelf ziek, vaak te om er op uit te gaan, daar heb ik absoluut niet de energie voor. We hebben hier ook nog een gezin met 4 kinderen en een vader die 12 tot 14 uur per werkdag voor zijn werk van huis is. Die is inmiddels met mijn gezoek naar een arts die wel wil behandelen, aan het eind van zijn latijn, houd dus ook een keer op en dat willen we toch zien te voorkomen!!!
Bovendien heeft de mening van onze dochter toch zeker invloed, we hebben er totaal niets aan als ze er helemaal de brui aan geeft en zij al helemaal niet. Een gulden midden weg is dan wel het verstandigste. En zij heeft wel degelijk inspraak, het is haar leven, ook al zijn wij de ouders. En zij is daar zeer van bewust, met alle ellende tot op heden en wil daar zeker verbetering mee krijgen, het liefst vele jaren geleden al, bij wijze van spreken.
