door Wilma S. » maandag 16 augustus 2010 - 23:45
Het AMC, en specifiek mensen van het HSL traject zeggen dus bij herhaling anders. Geen verwijzing van huisarts, alleen van oogarts. En dan nog 'werken ze samen met het Erasmus MC, dus is overstappen van het Erasmus naar het AMC onnodig'.
Ik weet dat Graves meer is als de oogziekte. In 1998 was mijn FT4 na 3 maanden Strumazol Ft4 80. Daarvoor kon ik door misselijkheid niet meer eten of drinken. Sindsdien moet ik oppassen met hongergevoel, want dat gaat heel snel mis.
Overigens krijg ik oogdruppels en vette zalf voor 's nachts, maar dit heeft totaal geen effect op de fotofobie. Wel druppelen, niet druppelen, teveel licht = migraine.
Je vraagt wat voor behandeling ik zou willen? Een oplossing voor die fotofobie, en überhaupt aandacht ervoor, en gepaster advies dan "misschien zo'n meekleurende bril dragen?" terwijl ik binnen kom lopen met een bril die 4% licht doorlaat (dus 96% van het licht blokkeert) zou fijn zijn. Die fotofobie is de grootste handicap, hoewel ik ook nog maar 20 graden links/rechts kan kijken. Maar de fotofobie is niet meetbaar. Oh ja, zodra ze met een lichtje in de ogen schijnen is het gelijk tranen met tuiten, en zichtbaar pijnlijk want ik kan mijn ogen dan amper openhouden. De pijnprikkel is dusdanig erg dat er bijna niet bewust tegen in te gaan is. Maar er wat aan doen? Nee. Het antwoord wat ik krijg is "tja, dat is lastig". Zou je denken? :dizzy: Zelfs op specifieke vragen over fotofobie krijg ik geen oplossend antwoord.
Als ik op fotofobie Google kom ik voornamelijk mensen tegen met andere aandoeningen, waaronder albino's. Hun tips: draag een zonnebril en een hoed. Dat doe ik al. Mijn monitor staat op brightness 0 en contrast 14, anders krijg ik daar ook pijn door. Een forum met een lichte layout als deze kan ik niet te lang op zitten.
Een dagje Efteling kan ik volbrengen, maar dan moet ik 3 dagen van te voren veel rusten, weinig buiten gaan, de dag zelf de maximale dosis pijnstillers slikken, en dan lig ik 's avonds ziek van de hoofdpijn op bed, plus nog enkele dagen na het uitje.
Tenzij die fotofobie verbetert (desnoods via een operatie) kan ik werken voor de rest van mijn leven wel vergeten. Op zich kan ik daar mee leven, maar op zonvakantie? Nooit meer. De tuin? Laat maar overwoekeren, ik kom er toch niet in. Even boodschappen doen? Via de schaduwen naar de supermarkt 'sluipen'. Daarom zit zwemmen, of naar de sportschool er ook niet in. Zo is mijn leven. Ik ben gewoon zwaar gehandicapt door die Graves, en de resulterende fotofobie.