OUDE Hypoforum

Afgelopen donderdag mijn bloed laten prikken: en de waardes zijn:
TSH 4,28 en T4 16.

Na al jullie informatie dat het toch gauw een half jaar tot een jaar kan gaan duren voordat er verbetering in komt (bij mij is het nu een half jaar geleden) zie ik nu een heel klein lichtpuntje in die lange tunnel. Ik weet (ook weer dankzij dit forum) dat ik er nog lang niet ben en dat het nog lang kan duren voordat ik helemaal goed ingesteld bent, maar het feit dat ik me beetje bij beetje weer wat beter voel geeft me het gevoel om hardop HOERA te roepen.
Na met hartklachten in de ziektewet te zijn beland, ben ik nu blij met iedere kleine verbetering. Ik kreeg het idee dat er nooit meer verbetering zou komen en alleen maar achteruitgang was. We lopen niet uit een diep dal, maar we kruipen. En dat het langzaam gaat geeft helemaal niets, als je maar vooruit gaat.

Het is geen succesverhaal maar gewoon iemand die blij is als het wat beter gaat.

groetjes Manon

Hoi Manon

ik vind het wel een succes verhaal hoor.

jij ziet en voeld een verbetering en hebt voor jezelf weer een lichtpuntje gezien.

Ik kan mij nog goed herinneren hoe blij ik was dat ik de wc weer in 1 keer schoon kon maken, later weer het stofzuigen erbij.

mensen die dit niet zelf hebben meegemaakt kunnen zich hier geen voorstelling van maken, maar voor mij was het een hele vooruitgang.

blijf genieten met alles wat langzaam weer op gang komt.

liefs.

Hoi Manon,

Fijn voor je dat het de goede kant op gaat. Je mag zeker hardop hoera roepen, hoor. Het is een rotziekte, en het herstel gaat langzaam. Dus iedere vooruitgang is reden voor een (klein) feestje.



Groetjes,
Erika

hey Manon,

Ik vind het ook een succesverhaal hoor!

We kunnen niet ineens van ons dal een berg gaan beklimmen. Maar elk stapje in de goede richting is er 1 dat zeker de moeite en het vermelden waard is.

Zo stelde ik net vast dat ik vandaag helemaal geen dutje gedaan heb.  Ook mini-succesje maar ben er wel blij om.

Doe zo verder hoor!

Liefs
Lisa

Hoi Friebeltje, Erika en Lisatje

zo fijn dat jullie meteen weten wat ik bedoel. Als ik zoiets op kantoor zeg, kijken ze me aan van: dat doe je toch gewoon eventjes. En jullie weten dat de term 'eventjes iets doen' niet bestaat bij een sk-patient.
Dat je geen middagdutje hoeft te doen is inderdaad een mini-succesje.
En de wc in 1x doen, ik wilde dat ik dat al kon, maar in gedeeltes schoonmaken werkt ook. Als er maar vooruitgang in zit, nietwaar?
Voor een gezond persoon is het normaal om even iets snel te doen, maar ik ben blij met de kleine dingen die ik langzaam aan weer kan doen.
We bouwen samen om deze dingen een feestje, en als anderen dat niet begrijpen, nou dat is dan jammer voor hen!

liefs Manon

hey Manon,

Het is moeilijk om erkenning te krijgen voor hypo.  Zelf ervaar ik elk stapje in de goede richting als een mini-succesje.

Klopt voor een gezond persoon is het normaal om even snel iets te doen, voor ons is dat net iets minder. Maar ooit zullen de mini-succesjes zich aan elkaar rijgen en staan we zelf versteld van wat we allemaal gedaan hebben.

Soms is het ook gewoon verloren energie om het anderen te doen begrijpen.
Geniet jij nu maar van je minisuccesje.

Liefs
Lisa

thnxs Lisa,

je hebt helemaal gelijk, het is inderdaad verspilde moeite, en die energie kunnen we beter ergens anders in steken.
Ik steek mijn tijd en energie liever in positieve mensen en die zijn er heel veel op dit forum.
 liefs Manon

Hoi Poggy,

graag gedaan, maar ik heb het ook op de harde manier moeten leren. 1 jaar geleden was er nog niets aan de hand. Je weet wel fluitend door het land. Tot ik vorig jaar september mijn oppasdag van mijn kleinkind moest opgeven omdat ik zo moe was. (ik wist nog niet dat dit aan de sk lag) Dacht ook dat het met thyrax net als met paracetamol was. "eentje slikken en weg is het probleem".
Nou dat pakte toch wel even anders uit. Ik kan nog steeds niet een hele dag op hem passen. Af en toe doe ik samen met mijn man een of twee uurtjes oppassen en daar geniet ik dan helemaal van.  Oma zijn is het leukste wat er is. En zeg nou zelf, het is toch hardstikke fijn als we zelf weer wat dingetjes in en rond huis kunnen doen? Ook voor jou een reden om een mini-feestje te bouwen als je de keuken en de bijkeuken hebt afgestoft.

Liefs Manon  :zwaai:

Het klopt dat niet iedereen alles begrijpt. Maar vroeger deed ik zelf ook alles 'even snel'. Dat ging prima. Dus de overgang voor buitenstaanders naar wie je was en wie je nu bent (oftewel hoe je deed en hoe je nu doet) is natuurlijk wel een groot verschil. Voor buitenstaanders zonder sk-klachten is dit toch moeilijk te begrijpen.

Het is dan ook goed om eens, door stukjes hier van anderen, je te realiseren dat er inderdaad vooruitgang in zit, ook al gaat het allemaal niet zo snel als we zouden willen.  :boos:

Daarom is dit forum zo belangrijk en is het fijn dat we elkaar steunen.

Liefs voor allemaal,
van Erika