OUDE Hypoforum

Ik merk door alle onderwerpen te lezen en op profielen
dat de meeste het echt als een ziekte zien.
Ik kom er vanavond pas achter dat het ook nog een andere naam heeft als een trage schildklier en dat je er wel degelijk ziek van kan zijn. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik me aanstelde en dat ik gewoon een luie dwarse puber was. dat gevoel kreeg ik ook overal om mij heen. Ik denk dat ik ook niet voldoende ingelicht ben door mijn huisarts want ik heb vaak de neiging om te denken met mijn medicijnen ag wat maakt het uit ik voel me goed dus die dingen hoef ik toch niet in te nemen. terwijl ik wel degelijk verschil zie als ik ze wel of niet in neem.

ook kwam ik er achter dat de dingen waar ik dagelijks last van heb

Vermoeidheid

Psychische klachten zoals depressiviteit en apathie

Gewrichtspijn

Gewichtstoename

Nervositeit

Oogklachten

een logische oorzaak zijn van de schildklier. Ik vroeg mij af hoe jullie het ervaren en hoe jullie thuisfront er mee om gaat.
of je je wel eens ziek meld als het een dag niet gaat.
Ik krijg het gevoel dat ik te weinig weet en daardoor te weinig rekening eigenlijk houd met deze ziekte. die ik tot nu toe nooit als ziekte heb ervaren.

Hoi Mariekje,

Als je meer wilt weten over hypo raad ik je aan de infomap van HmnH te bestellen. Boordevol waardevolle informatie. Je kan hem via de site http://www.hypomaarniethappy.nl bestellen.
Op de site zelf is ook al veel info te vinden.

Begrijp ik het goed dat je je Thyrax niet regelmatig inneemt? Wat jammer en slordig dat je niet verteld is dat het juist heel belangrijk is om ze wel dagelijks in te nemen.
Als je ze niet neemt duurt het even, maar op een zeker moment zal jij je weer slechter gaan voelen. Schildkliermedicijnen werken niet als een Paracetamol. Het duurt met Thyrax e.d. een tijdje voor je een goede hoeveelheid in je lichaam hebt. Het is dan zaak om die goede hoeveelheid zo te houden. Dat krijg je voor elkaar door dagelijks de dosis die je nodig hebt te slikken.

Worden jouw waarden regelmatig nagekeken? En weet je ook je waarden en referentiewaarden? Ik ben er wel benieuwd naar.  Hoe lang ben je al hypo?

Als je niet goed ingesteld bent kan je je echt wel ziek voelen! En in feite ben je dan ook ziek. Ik vind het naar om te lezen dat jij dacht dat je een luie dwarse puber was terwijl je misschien 'gewoon' niet goed ingesteld was.

Ik leer er steeds beter mee om te gaan. Ik probeer een vrij regelmatig leven te leiden met de nodige aktiviteiten en rust. Er zijn dagen dat ik het gevoel heb dat ik de hele wereld aan kan, maar er zijn ook dagen dat ik niet zo veel kan. De ene keer heb ik het hier makkelijker mee dan de andere keer en dat geldt ook voor mijn omgeving.
Ik heb geen betaalde baan.

Ga je inlezen in het verschijnsel hypo Mariekje! Je gaat dan beslist meer van jezelf begrijpen.

hey mariek,

ik heb al 7 jaar een traag werkende schildklier. en ik heb altijd wel wat: bloedarmoede, periode heel erg moe enz. mijn moeder zorgt goed voor me en begrijpt me redelijk. mijn zus niet die begrijpt er niets van. zij heeft ook asma gehad, en verglijkt het ermee. voor de rest mijn vrienden weten het, soms wel lachen erover. dus de meeste mensen doen gewoon tegen me!

Ik had niet gezien dat ik in het jeugdhonk zat. Sorry meiden  Mijn bericht mag wel blijven staan hè? Ik zit in mijn 2e jeugd

Nou het berichtje van Mariekje maakt ook dat ik reageer...

Mariekje je moet een goede dokter zoeken.

Er is inderdaad veel onbegrip, ook onder volwassenen.
Het is een rotziekte want je bent vooral heel vaak moe en kunt niet meedoen, uitgaan, stappen, shoppen en zo.

Je moet goed onderzocht worden en serieus genomen worden door een dokter.

Echt doen hoor ne hier veel blijven komen met je vragen en opmerkingen....

Heey

Gelukkig gaat mijn huisarts volgende week voorgoed naar Australie dus daar heb ik geen last meer van
Maar ik ga zeker bij de volgende huisarts me eens even goed laten inlichten en eens kijken of mijn medicijnen wel kloppen
Bedankt voor jullie reactie's in ieder geval en ik ga hier zeker terug komen ben blij dat er eindelijk mensen zijn die wel snappen waar ik het over heb! ik moet zeggen dat er ineens een heleboel puzzelstukjes op z'n plek vallen door deze site en het forum

Worden jouw waarden regelmatig nagekeken? En weet je ook je waarden en referentiewaarden? Ik ben er wel benieuwd naar.  Hoe lang ben je al hypo?

Jogijsje: ik heb geen idee ik wist tot gister niet eens dat ik een hypo was! maar dat ik gewoon een schildklier afwijking heb

groetjes

hoi mariekje!
ik ben een ontzettende bofferd. zeker in vergelijking met mede-forummers heb ik weinig klachten/last van mn schildklier. toevallig ging het afgelopen periode wat minder, maar met een hogere dosis medicijnen en af en toe wat beter naar mijn lichaam luisteren, gaat het elke dag weer een stapje beter.
ik studeer 5 dagen per week (daar werk ik echt voor, ben een serieuze student ;)) en in het weekend werk ik 1 tot 2 dagen. uitgaan ed doe ik op het moment niet heel vaak meer, omdat mijn lichaam daar echt wel een klap van krijgt. soms doe ik het gewoon toch en reken ik daar een paar hersteldagen voor. ziekmelden doe ik eigenlijk nooit en al helemaal niet op mn werk, want daar is het veel te gezlelig voor.
ik hoop dat het snel wat beter met je gaat!! een schildklier is namelijk geen equivalent voor je rot voelen :)! liefs, anouk

Hoi Mariekje,

even over de wel/niet ziekte:
Ik zelf zie het zo:
een te traag werkende schildklier is gewoon een te traag werkende schildklier. (dat zelfde geldt voor een te snel werkende)
Hashimoto of Graves (dat je schildklier antistoffen maakt) is wel een ziekte; een Schildklierziekte

Hoi mariekje,

ik vind het bijna een 'handicap' dit is misschien nogal een heftige benaming. Maar mensen met een schildklierziekte zijn toch vaak ook mensen met een beperking. Maar aan de andere kant... als je goed ingesteld bent, dan ben je bíjna net zoals gezonde mensen.

Als je me zou vragen of ik gezond ben dan zou ik zeggen: "Ja, maar..."
Beetje wazig misschien, maar dat heb je met wazige mensen zoals ik.

Hoe ga ik ermee? Soms baal ik er vreselijk van. Zoals 's zaterdagsavonds, dan wil m'n vriendin dat ik mee uitga, maar dan ben ik eigenlijk veel te moe. Soms ga ik gewoon mee, maar dan ben ik de volgende dagen nauwelijks iets waard.
En op andere dagen geef ik er eigenlijk niets om. Want zoveel anders ben ik toch niet? En vaak denk ik: "Ik hoef gelukkig niet moeilijk te doen met dieet, als ik te zwaar ga wegen neem ik gewoon nét teveel mcg's Thyrax. (Maar dan zijn er natuurlijk weer andere minder leuke dingen.)

Maar héél, héél vaak denk ik: "Welke waarde zou IK zijn?" "Met welke waarden ben ik weer de oude Saan?"
Want als ik kijk naar hoe ik zo'n 2 jaar terug was: barstend van energie, zat nooit op de bank, maakte weken van soms meer dan 80 uur(!). Ik hou die periode gewoon voor afgesloten.

Ik ga nu weer werken aan een nieuwe Saan. En het vergt veel energie, maar er moet ergens een begin zijn denk ik dan.

Dus zo ga ik ermee om Mariekje.

Ga er achteraan, want die vele mieterse dokters geven er soms totáál niets om wat er met hun patiënten gebeurd.

Good luck

Soms (eigenlijk best vaak) vind ik het heel moeilijk om hypo te zijn, en dan kan ik daar ook heel verdrietig om zijn. Vooral op momenten dat ik me niet goed voel, dan kan ik het niet eens aan om een week naar school te gaan. Daar heb ik het dan erg moeilijk mee ik wil gewoon een week naar school kunnen gaan en in het weekend uit kunnen gaan met vriendinnen. Dit trek ik niet en dat vind ik heel moeilijk. Gelukkig begrijpen mijn vriendinnen het en op school begrijpen ze het ook als ik een dag thuis blijf. Maar ik blijf denken dat ik me ooit ook goed zal voelen en daar denk ik dan maar aan als ik me niet goed voel.

Saan schreef: En vaak denk ik: "Ik hoef gelukkig niet moeilijk te doen met dieet, als ik te zwaar ga wegen neem ik gewoon nét teveel mcg's Thyrax. (Maar dan zijn er natuurlijk weer andere minder leuke dingen.)

Pfff Saan, nét teveel Thyrax nemen om af te vallen. Lijkt mij niet zo verstandig

Ben ik met mijn 20 jaar ook al te oud om te reageren? :P

Ik ben als sinds mijn 16e hypo. Maar mijn eerste klachten had ik al toen ik 13 was. Na school bijvoorbeeld eerst een uur naar bed moeten om weer een beetje op te warmen en bij te komen. Pas op min 16e ben ik naar de dokter gegaan toen ik niet meer dan 1 dag in de week naar school kon. Daar kwam na 2 keer bloedprikken direct al hypo uit.

Mariekje, hoe oud ben je? Als je jonger dan 18 bent, vraag je nieuwe huisarts of je doorverwezen kan worden naar een kinderarts. Klinkt misschien stom, maar die heeft veel meer ervaring met jongeren en traagwerkende schildklieren. Je bent echt geen lastige puber :P en hij snapt het ook vaak beter dan je huisarts.

Laat je ook vooral afstellen op wat je normaal doet, naar school gaan bijvoorbeeld. Ik sport en werk veel, meer dan fulltime bij elkaar. Ik ben iets hoger afgesteld dan eigenlijk zou moeten, maar voel me daar beter bij. Overleg wel met je arts wat je doet.

Ik heb het wel als een ziekte gezien vroeger, ik was toen ook echt ziek. Maar als je eenmaal goed afgesteld bent, zal je je ook weer beter voelen. Ik kan in vergelijking tot mijn vrienden precies hetzelfde, met het enige verschil dat ik medicijnen slik Ik zie het nu niet meer als een ziekte, ik voel me namelijk niet ziek meer.

iertje schreef:Ben ik met mijn 20 jaar ook al te oud om te reageren? :P

nee hoor  :-D

bambi schreef:Soms (eigenlijk best vaak) vind ik het heel moeilijk om hypo te zijn, en dan kan ik daar ook heel verdrietig om zijn. Vooral op momenten dat ik me niet goed voel,

Dat gevoel heb ik meestal ook !!  :huil:

En soms dan wordt ik ook boos  :boos2: dan denk ik wrm ik  nou...  :boos:

Maar kijk maar op dit forum.. er zijn zat mensen die ong. hetzelfde hebben en waar je mee kunt kletsen over iets wat je allebei hebt !  ;-)

Geef de moed niet op!  :-_-:

xxx Karina  :kus2: