Hallo,
ben ik weer, net ven naar een vriend geweest en mijn moder gebeld, ff gehuild en voel me beter, iets minder bang want ik heb ontzettend veel last van angsten.
ik moet en zal een afpsraak maken met een internist, want ik wil alles geprobeerd hebben voor ik accepteer om hier mee door te gaan.
ik heb de twijfel zo erg... ben ik zo depressief of ben ik nog ziek?
die twijfel is verschrikkelijk, want ik heb nooit zekerheid gehad, ik slik nu 150 mcg thyrax (roze), maar pak nu sinds enkele dagen halve tabletjes, omdat ik denk dat ik teveel krijg.
ik heb in het verleden tijdens het afstellen misschien verkeerde dingen gezegd of zo tegen mijn huisarts, waardoor er niet goed is opgelet.
ik weet het gewoon niet zeker.
ik heb niet de energie om mezelf, pepijn, te zijn. Ik vind het erg moeilijk, ik twijfel aan mezelf en weet gewoon zeker dat er 'eits' met me aan de hand is.
Ik voel het gewoon net als 2 jaar geleden, toen het begon. En ook toen werd ik weg gestuurd.
maar nadat ik het wéér probeerde had ik inderdaad een te traag werkende schildklier.
en nu voel ik weer dat er iets mis is.
Ik weet het gewoon neit zeker.
maar ik zal dan maar es flink gaan dwingen want ik wil hier vanaf hoor, ik ben het beu.
ik ben niet meer echt moe, dat scheelt al een hele hoop, want ik kon vorige jaar nog maar nauwelijks de trap op of praten of tandepoetsen, zoals iemand al eerder zei.
en dan ook nog mijn vriendin kwijt hierdoor, wat een ramp zeg, das toch niet eerlijk?
ik begrijp wel dat ze het niet aankon, maar het komt verdomme wel ff koud op je dak hoor. en nu behandeld ze me als oud vuil, ze is heel koud en kil, waarschijnlijk om zichezelf te beschermen voor eventuele gevoels die ze nog voor me heeft.
maar goed, het gaat nu meer om mij dan om haar.
nou, dat is er ook weer uit.
Ik zal die B12 ook laten controleren, zal ik het eisen van ze?
want ik ben het beu om weg gestuurd te worden zonder zekerheid. of weet iemand een arts in de buurt van veldhoven/eindhoven die wél wat om mensen met deze ziekte geeft en begrijpt dat het erg persoonlijk is die medicatie ?
want ik had volgens hun 'prima' waardes, maar ze vertikten het om iets te proberen of te kijken naar verhogen of verlagen.
en nu ben ik dus boos. en klooi ik zelf maar wat aan, belachelijk gewoon.
zo, pfff, doodmoe ineens, ik ga maar es ff wat eten en lekker in bed en liggen tv kijken.
morgen er weer uit om 6 uur. Gelukkig eet ik goed, ik heb sochtends ook erge honger en smiddags helemaal en savonds nog meer, haha.
kep Leuke baan, eigen huisje, maar ik wil mijn lichaam terug, kostte wat het kost.
2 stuks fruit elke dag, dat gaat allemaal wel lukken.
En Jeroen, ik weet precies hoe je je voelt vriend, je bent niet alleen!
Ook wij konden ooit niet eens de trap op of een gesprek voeren, naar feestjes toe, fietsen en noem maar op.
en reken sommen maken of nog weten waar je auto sleutels liggen was al helemaal een ramp
. kijk eens in de koelkast of ze daar liggen, dat had ik vaak.
wat ik wel weet is dat het belangrijk is dat je er voor blijft vechten want je bent het waard.
Op dit moment weet ik ook niet zeker of de zon ooit gaat schijnen voor mij, maar ergens heb ik er wel heel veel vertrouwen in, heel gek eigenlijk.
blijf goed voor jezelf zorgen, tanden poetsen, fruit eten en 3 maal per dag eten ook he ;)
ga buiten ff uit puffen als je moe bent, dan zit je tenminste in de zon (als je geluk hebt, frisse lucht doet goed, ook al heb je er geen zak zin in).
tot snel,
Pepijn